" Ujmę to w ten sposób: ta książka zawiera dokładnie zero Ważnych Życiowych Lekcji, albo Mało Znanych Faktów o Miłości, nie ma też przesadnie sentymentalnych Momentów, w których Zdaliśmy Sobie Sprawę z Tego, że Na Dobre Zostawiliśmy Dzieciństwo za Sobą. I, w przeciwieństwie do większości książek, w których dziewczyna choruje na raka, na pewno nie znajdziecie tutaj przesłodzonych, paradoksalnych, jednozdaniowych akapitów, o których macie myśleć, że są głębokie, bo zapisano je kursywą. Wiecie, o czym mówię? To coś w stylu:
Rak odebrał jej oczy, a ona i tak widziała świat wyraźniej niż kiedykolwiek wcześniej. "
Książka o umieraniu. Czy może być zabawna? Ostra białaczka szpiku kostnego, proces umierania, coś czego nie jesteśmy w stanie zatrzymać czy zahamować. Jak poradzić sobie w tej sytuacji? Pozwolić pogodzić się z taką sytuacją, łączyć się w bólu i rozpaczy? Prawić „kazania” na temat, jakie życie jest piękne? Czerpać do ostatniej chwili, robić wszystko? Zakochać się, skoczyć z mostu na linie, czy łamać wszystkie przepisy, bo i tak moje życie się skończy? Nie, nie moi drodzy. To wszystko może kiedyś, w innej książce, na pewno nie tym razem!
Greg jest pokręconym nastolatkiem. Ma wiele kompleksów, nie umie znaleźć sobie miejsca wśród szkolnych rówieśników i… życie dało mu niejednego kopniaka. Tym razem ma zostać przyjacielem swojej eks! Jak to się stało, i jak wyjść z tego cało? Rachel zachorowała na raka, kilka lat wcześniej rozstali się w dość nieprzyjemny sposób z Gregiem. Teraz ma on zostać jej najlepszym przyjacielem, aby ją wspierać i być blisko. Z początku idzie mu to opornie, nie do końca rozumie chorobę dziewczyny i nie przejmuje się nią, poza tym po takim czasie i takim rozstaniu, ciężko jest nawiązać wspólną więź nie mówiąc już o rozmowie telefonicznej!
Earl i Greg to najlepsi przyjaciele, wspólnie rozwijają swoją pasję i kręcą amatorskie filmy. Greg, nie grzeszy urodą, w dodatku lubi być niewidzialny i jest bardzo nieśmiały w stosunku do płci przeciwnej. Ma ogromne poczucie humoru, w dodatku tego czarnego. Nie raz obraża osoby otaczające go, ale i samego siebie! Earl wiedzie dość niecodzienne życie z matką, która nie stroni od alkoholu. W dodatku problemy z okazywaniem swoich emocji. To niesamowite, jak różni są bohaterowie, i jak dobrze do siebie pasują. Przyjaciele!
„Earl i ja, i umierająca dziewczyna” to książka nietypowa. I to jak! Tak trudny temat, przedstawiony zupełnie w inny sposób, niespotykany. Bohaterowie, którzy nie są czarującymi przystojniakami, w których można się zakochać. No i książka sama w sobie, a dokładnie jej forma. Inna niż wszystkie. Autorem i narratorem książki jest Greg, tak więc nikogo nie powinno dziwić, że większość dialogów jest zapisywanych w formie scenariusza. Wiele rozdziałów, wydaje się oderwanych od siebie, opowiadają one o życiu Grega, jego rodzinie, przyjaciołach, szkole czy podbojach miłosnych. Dopiero na koniec możemy zauważyć jak w całość układa się cała historia.
Dzięki tej książce, wiem że nawet o tak poważnej chorobie można mówić inaczej. To od nas zależy jak spojrzymy na całość, i jak będziemy ją postrzegać. Nie powinnam się śmiać głośno czytając o nieszczęściu, jakie spotkało drugą osobę, ale to było po prostu nie możliwe! Earl i Greg zadbali o to, abym czasami karciła samą siebie w myślach, a po chwili jednak cichutko chichotała! Wydawało mi się to niemożliwe, a jednak! Cięty język, niewybredne żarty, cała postawa dwóch bohaterów, i tego jak zaczęli się starać (choć według nich, nic z tego nie wyszło) było urocze, rozbawiające i niesamowite! Jesse Andrews stworzył książkę, którą powinien każdy przeczytać, przede wszystkim aby nabrać pewnego dystansu i zrelaksować się, nawet z tak trudnym tematem w tle!
___________________________________________________________________
Jesse Andrews, "Earl i ja, i umierająca dziewczyna", Moondrive, 2015, 352 strony
Jeśli masz ochotę zapomnieć o swoich problemach i zasmakować życia z czarnym humorem Grega zapraszam cię TUTAJ, dzięki temu linkowi będziesz mógł bezpośrednio zakupić książkę!
